Het 'perspectief van verlangen' in Human Design is een concept dat ons begrip van persoonlijke verlangens en aspiraties drastisch kan veranderen. Dit perspectief stelt dat onze wensen en behoeften niet alleen persoonlijke voorkeuren of grillen zijn, maar dat het ook - mits zuiver gehanteerd - signalen en gidsen zijn naar ons doel en potentieel.
Met dit perspectief zie je beter dan anderen welke behoeften er in bepaalde situaties zijn. Je kijkt doorgaans heel gefocust teneinde dingen beter te kunnen maken. Er zit een intelligentie onder die ziet wat er nog niet is, wat er nu nog mist én wat er nog nodig is.
Als iemand dit perspectief van nature niet heeft, maar dit perspectief zich ontwikkelde als vervorming van zijn of haar intelligente kijk op het leven (in dit geval 'angst' (Fear)), dan kan dit tot een zeer sterke drang naar het vervullen van behoeften leiden. Dan wordt het willen, willen, willen...steeds meer willen. Zonder de scherpte van zien wat er echt nodig is.
Het 'perspectief van verlangen' gaat niet over doelloos of ongecontroleerd verlangen. In plaats daarvan gaat het over het bewuste begrip van wat we echt willen en hoe deze wensen en verlangens gerelateerd zijn aan ons unieke design en levenspad.
Door onze echte verlangens te herkennen en te respecteren, kunnen we onszelf afstemmen op onze eigen essentie. Door deze wensen te erkennen en te realiseren, bekrachtigen we onze eigen individualiteit en komen we dichter bij het realiseren van ons potentieel en doel.
Het is echter heel belangrijk om hierbij onderscheid te maken tussen de verlangens die voortkomen uit onze ware aard en oppervlakkige wensen die beïnvloed worden door de openheid in ons eigen design (b.v. de neiging om anderen te pleasen), externe factoren, of maatschappelijke verwachtingen. Dit onderscheidingsvermogen is cruciaal bij het volgen van het 'perspectief van verlangen'.
Het bewust durven aannemen van het 'perspectief van verlangen' kan diepgaande persoonlijke implicaties hebben. Het kan de manier veranderen waarop we onze verlangens en ambities zien, en kan onze beslissingen en acties aanzienlijk beïnvloeden.
Door bewust onze echte verlangens te erkennen en te eren, kunnen we een leven leiden dat meer in lijn is met onze ware aard en potentieel.
Het begrijpen van onze verlangens kan ook waardevolle inzichten bieden in onze persoonlijke sterktes, zwaktes en potenties. Deze verlangens kunnen gebieden aangeven waar we van nature uitblinken en gebieden waar we mogelijk meer aandacht aan moeten besteden. Door deze patronen te herkennen, kunnen we beter geïnformeerde keuzes en beslissingen nemen over onze persoonlijke groei en ontwikkeling.
Het 'perspectief van verlangen' kan ook ons begrip van succes en vervulling transformeren. Vanuit dit gezichtspunt gaat succes niet alleen over het bereiken van externe markers van prestatie, maar over het vervullen van onze echte verlangens.
Dit perspectief kan daarom leiden tot een persoonlijker en authentieker gevoel van vervulling. Bovendien kan het 'perspectief van verlangen' een gevoel van zelfacceptatie en zelfwaardering bevorderen. Door onze verlangens te omarmen, erkennen we onze unieke individualiteit en waarde. Dit kan een gevoel van eigenwaarde bevorderen en kan leiden tot meer zelfverzekerde en authentieke zelfexpressie.
Het 'perspectief van verlangen' kan ook belangrijke implicaties hebben voor onze relaties.
Door onze eigen wensen en die van anderen te begrijpen, kunnen we betekenisvollere en vervullende relaties opbouwen. Het begrijpen van onze eigen wensen kan ons helpen onze behoeften en verwachtingen effectiever te communiceren in onze relaties. Het kan ook inzicht bieden in mogelijke gebieden van compatibiliteit en conflict, waardoor we onze relaties effectiever kunnen navigeren. Bovendien kan het begrijpen van de wensen van anderen empathie en begrip bevorderen.
Door te erkennen dat elk individu unieke wensen en verlangens heeft, kunnen we hun perspectieven en acties beter waarderen. Dit kan leiden tot meer empathische en respectvolle interacties en kan onze relaties versterken. Het 'perspectief van verlangen' kan ons ook begeleiden bij het kiezen en opbouwen van relaties die aansluiten bij onze echte wensen. Door onze wensen te erkennen en te eren, kunnen we relaties zoeken die deze wensen vervullen en die resoneren met ons authentieke zelf.
Heb jij van nature het 'perspectief van verlangen'? Dan staat de valkuil naar het gaan zien van de wereld vanuit 'angst' wagenwijd open.
Waarom?
Ieder verhaal zal anders zijn.
Maar neem een kind dat zijn natuur van verlangen leeft. Die wil zelf graag dingen hebben om zijn of haar eigen individuele expressie te ervaren, die ziet de behoeftes van anderen, die wil daarom ook voor anderen dingen kopen, of maken. Die wil - heel legitiem - al die behoeften ledigen.
Daar komt ergens in het leven van een jong kind een afwijzende reactie op : 'je hebt niets te willen; je hebt al zoveel; laat die ander het zelf maar oplossen...' Misschien heb je uit je eigen jeugd nog andere voorbeelden. Het zijn vaak van die zinnen die diep gegrift staan op je 'harde schijf'. Dat komt met name doordat je de eerste jaren van je leven nog geen bewustzijn op jezelf hebt en je jouw onbegrip van de reactie van bijvoorbeeld een ouder moet transformeren. Dat is de bron van de vervorming.
Ik kan niet voor iedere lezer beschrijven wat er daarna is gebeurd, maar uit de vele gesprekken die ik hierover in mijn praktijk heb gevoerd komt met name naar voren dat het oorspronkelijke verlangen is 'opgewaardeerd' door er een angst aan te koppelen. Een verlangen krijgt letterlijk meer urgentie als een 'angst' bij de ander opgeroepen kan worden. Na verloop van tijd wordt de mogelijke 'angst' het eerste dat in je gezichtsveld komt. Dat gebeurt heel subtiel en geheel onopzettelijk, dus voel je niet schuldig als je met een verhaal komt waar jij bang voor bent, of waar anderen bang voor moeten zijn.
Weet alleen dat je hier verstand van hebt. Jouw cognitieve systeem, met de input van al jouw zintuigen, geeft je een enorme intelligentie om precies te weten wat er nog nodig is (b.v. om een project af te ronden, of een relatie te laten slagen, of om iemand heel blij te maken (inclusief jezelf), maar is een 'domme' kracht als je je op het pad van angsten begeeft.
Dat pad loop je al heel lang en je hebt als kind ook energie gestopt in dat pad, dus het voelt waarschijnlijk als iets waar je goed in bent en helemaal niet als een vervorming.
Jij moet uiteraard zelf kijken of je dit herkent en of je hier iets mee wilt doen.
Het beste advies dat ik kan geven is om direct te stoppen met denken als je in de 'angst' zit. Of dit nu je eigen leven betreft, het leven van anderen, of het leven in algemene zin. Stop en stap uit die film. Heel bewust.
Pak vervolgens een stuk papier en beschrijf beknopt dezelfde situatie.
Ga nu bewust naar je verlangen.
Wat wil jij? Wat heb jij echt nodig?
Néé niet vanuit angst, vanuit één of andere compensatie, maar vanuit je hart.
Schrijf je verlangens zoveel mogelijk uit. Geef ze kleur, visualiseer ze.
Hoe puurder jouw verlangens, hoe zuiverder, hoe krachtiger je jezelf zal voelen.
Je mag er zijn met al jouw behoeften - en waar je merkt dat ze gebaseerd zijn op een onderliggende angst - herformuleer je ze als dat kan als puur verlangen. Zonder ruis.
Doe dat steeds weer als je merkt dat je in de valkuil stapt. Ook als je mind zegt dat dit toch echt wel iets is om bang voor te zijn, dat dit toch echt waar is. Let wel jouw mind is slechts het uitvoerende orgaan van jouw overlevingsmechanisme, dus neem die vooral niet serieus.
De mind staat tussen jou en vrijuit leven. Vrijuit je verlangen leven.
Als je dit gelezen hebt, ben ik benieuwd naar jouw reactie.
Er staat immers nogal wat.
Gebruik alleen je voornaam.