Het 'perspectief van overleven' (Survival) benadrukt het primaire instinct voor zelfbehoud.
Het overlevingsperspectief is een tamelijk 'realistische' lens op het leven. Mensen die van nature dit perspectief in hun design hebben, zijn over het algemeen pragmatisch en geaard.
Geleid door intuïtie en een scherp bewustzijn zijn mensen met dit perspectief zeer alert op potentiële bedreigingen. Als ze hun design leven tonen ze grote veerkracht en hebben ze een bijzonder groot aanpassingsvermogen.
Ze zijn goed in het inschatten van bedreigingen, maar als dit vanuit hun mind gebeurt (gevoed door anderen/nieuws e.a.) kunnen ze hierin doorschieten en onnodige stress ervaren.
Het 'perspectief van overleven' (Survival) benadrukt het primaire instinct voor zelfbehoud. Met dit perspectief kijk je om je heen en zie je beter dan anderen wat er nodig is om te overleven.
Dit perspectief benadrukt (her)bruikbaarheid, zelfbehoud en veerkracht. Het is gericht op het hier en nu en gericht op het waarborgen van persoonlijke veiligheid en welzijn.
Het overlevingsperspectief is een tamelijk 'realistische' lens op het leven. Mensen die van nature dit perspectief in hun design hebben, zijn over het algemeen pragmatisch en geaard. Ze zijn vaak van nature afgestemd op hun directe omgeving, hebben een sterke verbinding met de natuur (en alles dat daar te vinden is om te overleven) en ze zijn zich instinctief bewust van potentiële bedreigingen en van de middelen en mogelijkheden die hun veiligheid en welzijn kunnen beïnvloeden.
Dit perspectief gaat niet alleen over fysieke overleving, maar kan ook van toepassing zijn op emotionele en psychologische overleving en veerkracht. Personen met een overlevingsperspectief zijn van nature toegerust om emotionele uitdagingen aan te gaan, psychologisch evenwicht te behouden en hun mentale gezondheid te beschermen.
Hun overlevingsperspectief zal - als iemand niet zijn of haar vervorming leeft - ook een sterk gevoel van zelfredzaamheid bevorderen. Degenen die dit perspectief belichamen zijn van nature in staat om voor zichzelf te zorgen, zelfs in uitdagende omstandigheden. Zij zijn vaak degenen die 'kalm kunnen blijven en doorgaan' als het moeilijk wordt.
Hoewel het 'perspectief van overleven' (Survival) primair gericht is op persoonlijk welzijn, is het niet inherent egoïstisch. Mensen met dit perspectief willen ook anderen helpen om uitdagingen het hoofd te bieden om zo ook hun overleving te waarborgen.
Ze kunnen praktisch advies en emotionele steun bieden en anderen helpen (stimuleren) om ook hun veerkracht te ontwikkelen.
Waar het gaat om relaties - persoonlijk en zakelijk - kan het overlevingsperspectief een aanzienlijke impact hebben.
Mensen die dit perspectief belichamen, benaderen relaties veelal met een praktische instelling, waarbij ze zich richten op de tastbare voordelen en potentiële risico's die aan elke relatie zijn verbonden. Voor mensen met een overlevingsperspectief zijn de relaties die ze aangaan (onbewust) vaak deel van hun overlevingsstrategie. Ze zoeken relaties die veiligheid, stabiliteit en wederzijdse steun bieden. Ook dit kan fysiek zijn, maar ook psychisch en emotioneel.
Wat communicatie betreft zijn mensen met een overlevingsperspectief over het algemeen recht door zee en eerlijk. Ze waarderen duidelijke communicatie en raken mogelijk gefrustreerd door dubbelzinnigheid, of ontwijking. Ze uiten hun behoeften en grenzen waarschijnlijk openlijk en ze stimuleren anderen hetzelfde te doen.
Hun overlevingsperspectief kan ook bijdragen aan de veerkracht in relaties. Personen met dit perspectief zijn vaak in staat om uitdagingen in relaties met gratie en doorzettingsvermogen te doorstaan. Ze zijn van nature goed toegerust om conflicten aan te gaan en op te lossen. Ze hebben het vermogen om zo nodig praktische oplossingen te vinden voor relatieproblemen.
Het perspectief van 'Survival' kan ook uitdagingen in relaties met zich meebrengen. Mensen met dit perspectief kunnen bij tijd en wijle zeer egocentrisch zijn. Het is belangrijk voor mensen met dit perspectief om hun sterke focus op 'overleving' in evenwicht te brengen met empathie, begrip en emotionele openheid.
Op het gebied van carrière en werk, kan dit perspectief duidelijke voordelen bieden. Mensen met dit perspectief excelleren vaak in rollen die praktisch denken, probleemoplossende vaardigheden en veerkracht vereisen. Ze kunnen met name effectief zijn in omgevingen met veel stress, of in rollen die een snelle reactie op directe uitdagingen vereisen.
Mensen die met dit perspectief zijn geboren, voelen zich mogelijk aangetrokken tot carrières in sectoren zoals hulpdiensten, gezondheidszorg of het leger, waar hun vermogen om effectief te reageren op directe bedreigingen zeer gewaardeerd wordt.
Ze kunnen ook excelleren als ondernemer waar hun praktische instelling en veerkracht succes kunnen opleveren.
Het 'overlevings-perspectief' kan ook bijdragen aan een sterke werkethiek. Mensen met dit perspectief zijn vaak hardwerkend, betrouwbaar en toegewijd aan hun rol. Ze begrijpen het belang van hun werk om hun overleving te verzekeren en ze zijn vaak bereid om een stapje extra te zetten om hun positie veilig te stellen.
Het is echter belangrijk voor mensen met dit perspectief om ervoor te zorgen dat hun werk niet hun hele leven in beslag neemt.
Als je dit perspectief van nature hebt, zal je het nodige herkennen.
Máár naast dit perspectief heb je nog een tweede perspectief. Een vervormd perspectief.
Denk niet direct dat er nu iets mis is met je, want het overkomt ieder mens en ieder van de zes perspectieven kent een vervorming.
Die vervorming ontstaat onder invloed van onze conditionering en begint vaak al op hele jonge leeftijd. Die vervorming treedt op omdat jouw unieke eigen perspectief onderhevig is aan reacties van anderen. Afhankelijk hoe sterk de impact is van anderen (ouders, broers, zussen, opa's, oma's, leraren e.a.) ga je onbewust als kind water bij de wijn doen.
Zo zal een kind dat het 'perspectief van overleven' heeft, een zekere alertheid hebben voor schaarste, gevoeliger zijn voor het principe van 'samen eerlijk delen' en slecht tegen verkwisting van materialen en eten kunnen. Dit zijn slechts drie mogelijke issues waarop de kijk van een kind met het 'perspectief van overleven' getriggerd kan worden.
Hierboven schreef ik al dat de intrinsieke impuls van overleven egoïstisch is. Dat is niet fout, zo moet het zijn. Net als in het vliegtuig met de zuurstofmaskers is jouw adagium: 'je moet eerst jezelf redden voordat je anderen kunt redden!'
Dat onderliggende egoïsme - zonder oordeel hier dus op - is voelbaar voor anderen en daar komt een reactie op. Er kunnen binnen een gezinssetting gemakkelijk irritaties ontstaan bij anderen. Zeker ook omdat er in de ogen van anderen een zekere 'bemoeizucht' in dit perspectief zit, omdat het altijd ziet wat er nog meer, of beter met bijvoorbeeld het overgebleven eten kan worden gedaan.
Hoe terecht misschien en hoe goed bedoeld dit ook is, er komt uiteraard een reactie van de buitenwereld op dit gedrag. Die reactie komt bij een mens - zeker bij een kind - met name binnen in de open centra en kanalen in een design. Daar sta je als mens immers het meest open voor invloed van buitenaf. Hier ontwikkel je als kind al allerlei onbewuste overlevingsstrategieën om jezelf staande te houden.
Die strategieën leiden geleidelijk tot de vervorming van jouw oorspronkelijke perspectief. In geval van dit perspectief (overleving) leidt de vervorming tot een sterke gerichtheid op de behoeften van anderen. Door letterlijk de aandacht van de persoonlijke behoefte om goed en zorgvuldig met (grond)stoffen e.a. om te gaan te transformeren naar de behoeften van anderen, krijg je als kind doorgaans positievere aandacht. In plaats dat je 'zeurt' ben je opeens zorgzaam en empathisch voor de behoeften van anderen. Dat wordt jouw 'successtrategie'.
Misschien is het in jouw leven allemaal net even anders gegaan, maar in essentie is dit het onderliggende proces waarbij je vanuit 'Niet-Zelf' gedrag zomaar in de verkeerde positie en rol terecht kan komen. Want dit 'aanvullende' perspectief is niet jouw echte kwaliteit. Onder het 'perspectief van overleven' zit jouw intelligentie. Al jouw zintuigen en je denken geven je de juiste informatie om correct te handelen.
Dat is bij het vervormde perspectief waarbij je bezig bent met behoeften (behoeftigheid) van jezelf, maar bovenal van anderen, niet het geval. De grondlegger van Human Design noemt dit 'domme' intelligentie. Het enige probleem is dat jij dit perspectief al zo lang geleden ontwikkeld hebt, dat je denkt dat je dit bent en dat dit een natuurlijke kwaliteit van je is. De 'Niet-Zelf -JIJ' kan zich dan helemaal weggeven aan de ander, je eigen behoeften desnoods ondergeschikt maken, om maar gezien en gehoord te voelen.
Hoe meer je je design leeft en los laat wat niet van jou is, hoe sterker en zuiverder jouw natuurlijke perspectief werkt. Het maken van keuzes die voortkomen uit jouw Innerlijke Autoriteit (je lichaamswijsheid) en het volgen van de strategie die bij jouw design past, versterkt dit helende proces.
Voor de volledigheid en wellicht ook om het effect van de vervorming van 'Survival naar Wanting' nog weer beter te begrijpen, een korte beschrijving van de tegenovergestelde situatie.
Dit gaat dus over mensen die van nature 'Wanting' in hun design hebben, maar geleidelijk het leven gaan zien door de bril van overleven (Survival).
Mensen die van nature het perspectief van 'Wanting' hebben moeten eigenlijk rücksichtslos hun verlangen leven. Maar als zij dat als kind doen, krijgen ze te maken met feedback die hen tegenhoudt, afremt en vervormt: 'je lijkt wel een prinsesje (m/v)!'; 'zo is de wereld niet gemaakt, jongen/meisje'.
Of er is geen geld, geen tijd, geen ruimte voor hun verlagen.
Wat gebeurt er onbewust in het hoofd van een kind dat de wereld bekijkt vanuit het perspectief van verlangen, dat gaat - als voorbeeld - de urgentie van dat verlangen wat aandikken. Die gaat 'overleven' als overtreffende trap gebruiken. Die gaat iets willen want 'anders gaat het mis'; 'anders komt die of die tekort'; 'anders mag ik straks niet mee meespelen....
Er zijn uiteraard duizenden mogelijkheden om de noodzaak om te 'overleven' te benadrukken.
Maar anders dan voor mensen die van nature 'survival' als perspectief in hun design hebben, is voor deze mensen 'domme' intelligentie. Mogelijk zijn ze er goed in geworden en identificeren ze zich met dit perspectief. Of: misschien zijn ze na jaren te leven in deze vervorming zelf(s) angstig geworden en is hun leven echt een vorm van overleven geworden.
Als dit het geval is - al is dat vast niet 24/7 zo - is het voor hen belangrijk om te weten dat dit waarschijnlijk voort komt uit het vervormde perspectief waarmee ze op jonge leeftijd al naar de wereld zijn gaan kijken.
Weet je nog hoe het met jouw vervorming zit en wat jouw natuurlijke perspectief is?
Op welke momenten voel je dat je vanuit jouw natuurlijke perspectief kijkt?
Wat gebeurt er op die momenten? - observeer jezelf de komende periode eens.
Op welke momenten schiet jij in jouw vervormde perspectief (van behoeften)?
Wat gebeurt er op die momenten? Observeer jezelf de komende periode eens.
Kan je ook voelen/achterhalen wat er dan aan oude programmering meeloopt?
Ik vind het altijd leuk en leerzaam om reacties te lezen.