Het 'perspectief' in Human Design verwijst naar de unieke manier waarop iemand op basis van zijn of haar eigen design de wereld ziet, interpreteert en ermee omgaat. Want zelfs als we dezelfde boeken lezen, dezelfde tv-programma's kijken (f any), of dezelfde scène voor onze neus zien afspelen, ieder van ons kijkt anders en ziet dus ook echt iets anders.
Het 'persoonlijke perspectief ' is wat de naam al zegt, een puur persoonlijk perspectief. Het is geworteld in diep zelfbewustzijn en introspectie.
Mensen met dit perspectief richten zich op persoonlijke ervaringen, hun innerlijk weten en op zelfbegrip. Het is voor hen een natuurlijk proces om op hun acties, gedachten en gevoelens te reflecteren om zo tot een eigen unieke kijk te komen.
Dit unieke persoonlijke perspectief wordt vaak niet gehoord. Zeker als kind heb je je waarschijnlijk moeten inhouden. Dat is zonde van dit grote talent.
Gebruik de strategie en autoriteit die meegekomen zijn met jouw design om hier optimaal mee om te gaan.
Als in je design jouw perspectief 'personal' - persoonlijk - is, dan gaat het echt om het vasthouden aan jouw eigen unieke kijk.
Dat is zeker als kind niet altijd mogelijk en zeker niet altijd gemakkelijk.
Als kind word je op allerlei manieren beïnvloed en de kans dat je je hebt moeten aanpassen, of jezelf hebt aangepast om bijvoorbeeld maar geen ruzie te krijgen, is groot. Want binnen gezinnen, families, schoolklassen en later in de maatschappij is er doorgaans weinig behoefte aan jouw persoonlijke kijk op de dingen: 'Je past je maar aan!'
De kans is groot dat je zonder bewustzijn op unieke jouw talent om een eigen kijk op mensen, dingen en situaties te hebben, jezelf tekort bent gaan doen. Het vraagt immers nogal wat moed om echt voor jezelf te gaan staan en bij jouw unieke, eigen kijk te blijven. Zeker als de meerderheid er anders naar kijkt en je min of meer dwingt om je gezichtspunt te veranderen. Dat overkomt volwassenen regelmatig en de meeste kinderen dagelijks. Met name op school.
Dit proces leidt ertoe dat iemand met een 'persoonlijk perspectief' geleidelijk (over)gevoelig wordt voor van alles en nog wat dat te maken heeft met 'macht': gevoelig voor machtsspellen, voor degenen die altijd maar willen winnen of hun zin willen krijgen, onrechtvaardigheid, voor manipulaties e.a.
Die gevoeligheid ontwikkelde zich vaak al op jonge leeftijd en voor je het weet denk je als (jong)volwassene dat dit jouw natuurlijk kijk op het leven is. Daardoor ben je de wereld - op meerdere/veel momenten - gaan bekijken door een bril die jou eigenlijk niet past. Je kunt na verloop van tijd zelfs gaan denken dat je verstand hebt van 'macht' en alles dat daarbij komt kijken.
Maar met alle respect - zoals de grondlegger van Human Design dat zo fijntjes uitdrukt - dit is jouw 'domme', niet intelligente perspectief. Letterlijk omdat jouw lichaam daar niet voor gebouwd is pikt jouw cognitieve systeem de verkeerde signalen op. Alsof je door een veel te sterk gekleurde bril kijkt. Je kan daardoor zomaar het gevoel krijgen dat jij altijd te maken hebt met macht en machtsmisbruik.
Daarbij geldt dat wat jij 'denkt te zien' een specifieke energie creëert en als je op die lagere trilling uitzendt, krijg je die op een bepaalde manier terug. Zeker als deze energie niet zuiver is maar vervormd, zal je steeds weer op 'machtsissues' stuiten. In persoonlijke relaties, op school, in je carrière e.a.
Op het moment dat je nu merkt dat je de wereld vanuit het perspectief van 'macht' bekijkt, weet je dat het beter is om daar direct mee te stoppen. Om jezelf in dat moment te onderscheppen en niet iets te creëren waar je energie aan verspilt en mogelijk ook iets naar anderen doet dat (later) zijn gevolgen heeft. Want: what goes around, comes around!
Als je dit begrijpt en je de film van je leven op het moment dat je de verkeerde kant op creëert :-) bewust stopt, kun je in je natuurlijke kracht gaan staan. Als je begrijpt dat jouw 'persoonlijke perspectief' jouw geboorterecht is, kun je helemaal bij jezelf blijven. Niets of niemand gaat jou dat perspectief afpakken, of verbieden.
Weet dat jouw unieke perspectief sowieso al waardevol voor je zelf is. Het is namelijk zeer vervullend om authentiek te mogen zijn, authentiek te mogen kijken en authentiek te mogen denken. Tegelijkertijd ligt er in jouw 'persoonlijke perspectief' besloten dat je - NB alleen door dit op de juiste manier deelt - anderen inspireert, bekrachtigt en in misschien zelfs in beweging zet.
Want het is altijd de eenling die anders kijkt die er uiteindelijk voor zorgt dat er mutatie (verandering) in het grotere geheel (gezin, familie, bedrijf, vriendengroep, samenleving, ) kan ontstaan. Met nadruk op KAN. Het hebben van een eigen uniek perspectief kán waardevol zijn voor anderen, je moet er alleen niet op rekenen dat mensen jouw perspectief zullen waarderen. Ze zijn daar vaak nog niet, misschien wel nooit!
Jij hebt zelf meestal het nodige werk op jouw eigen kijk gedaan (onderzoek, introspectie, afwijzing, jezelf voor gek verklaren en dan toch weer terug komen op jouw eigen kijk e.a.) en het vraagt dus ook tijd bij anderen. Soms veren mensen even mee en gaan dan weer terug naar de veilige positie van de meerderheid. Dat is oké. Weet dat jouw energie - met een veel hogere trilling dan de trilling van de massa - altijd iets raakt. Wat er daarna bij die ander gebeurt is niet aan jou. Het is onze 'Niet-Zelf' (onze vervormde zelf) die niet zuiver omgaat met dit vermogen en de ander wil bekeren, of veranderen.
Blijf je 'persoonlijke perspectief' dus trouw.
Durf jouw perspectief - conform de strategie en innerlijke autoriteit die mee zijn gekomen met jouw design - te delen. Twijfel niet aan jezelf omdat anderen jouw perspectief verwerpen. Heb realistische verwachtingen over het effect van jouw authentieke kijk op dingen en geniet bovenal van wat jij ZIET wat er allemaal ook nog mogelijk is. Voorbij de beperkingen.
Dat is jouw cadeau aan jezelf en wellicht een cadeau voor anderen.
Meer hoeft niet.