Bij 'bergen' als omgeving draait het met name om hoogte, afzondering, zuurstof en een uitkijkpunt.
Mensen die 'bergen' als omgeving hebben zien vaak het grote geheel en hebben doorgaans ruimere gezichtspunten, als ware het een 'birds eye view'.
Mensen met deze omgeving moeten regelmatig alleen zijn en bij voorkeur alleen in de natuur zijn, om hun juiste perspectief aan te boren. Ze moeten de stedelijke omgeving uit om steeds opnieuw te kunnen kalibreren ('uitlijnen'). Voor sommigen betekent dit letterlijk in de bergen zijn of het hoogste punt in de natuur uit de omgeving. Voor anderen is het een meer kunstmatige versie, zoals werken op de bovenste verdieping van een hoog gebouw.
Mensen met 'bergen' als primaire omgeving zijn gevoelig voor de kwaliteit van hun leefomgeving. Zowel in de zin van de natuurlijke omgeving, als hun sociale omgeving. Na een tijdje in een groep verbleven te hebben, hebben ze het nodig om zich terug te trekken. Het liefst op het hoogste punt in de omgeving. Iemand met deze omgeving is doorgaans graag op zichzelf en streeft naar onafhankelijkheid en zelfredzaamheid. Dat hoort bij het leven van iemand die hoog in de bergen woont en niet gemakkelijk terug kan vallen op de gemeenschap.
Het gaat steeds over het vinden van een balans tussen sociaal zijn en alleen zijn. Langdurig aanwezig zijn in de buurt van anderen kan alleen in een resonerende gemeenschap, een gemeenschap van gelijkgestemden.
De omgeving gaat niet letterlijk over het wonen in de bergen, hoewel je dit misschien wel fijn kan vinden. Maar het kan hier ook gaan om hoog in een flat wonen bijvoorbeeld. Belangrijk is om een goed uitzicht te hebben en boven dingen te kunnen staan.
'Berg-mensen' zijn mensen die de dingen anders zien dan de meeste mensen, puur omdat ze een ander - doorgaans veel ruimer perspectief hebben.
Het is voor 'berg-mensen' enorm belangrijk om fysiek afstand van anderen te nemen. Het mooie is dat juist door afstand te nemen, ze dichter bij anderen kunnen komen. Ze hebben juist daardoor meer ruimte en een ruimer perspectief op anderen. Als ze dat niet doen en vast komen te zitten in een beperkt perspectief op anderen, kunnen ze relaties beschadigen en beëindigen.
'Berg-mensen' zijn niet op aarde om zich te beperken tot iets kleins. Details en klein leed, hebben zelden hun aandacht. In plaats van nieuwsgierig te zijn naar alle zijwegen, nemen zij altijd de hoofdweg. Dan ben je snel boven en hoef je je niet bezig te houden met wat anderen denken, of vinden.
Zoals bij ieder van de zes omgevingen in Human Design, is er ook bij 'bergen' een onderscheid.
Als de pijl bij omgeving naar links staat, dan heeft iemand een actieve omgeving nodig. Als de omgeving actief is, wordt iemand geactiveerd door de omgeving. Bij de pijl naar rechts gaat het om een meer passieve omgeving. Is de omgeving passief dan is de omgeving de juiste plek om tot rust te komen en te ontspannen.
Mensen die 'bergen' actief gedefinieerd hebben gedijen goed wanneer ze letterlijk fysiek omhoog kunnen komen en in een omgeving zijn waar hun intellect wordt betrokken en uitgedaagd. Een perfect voorbeeld hiervan is het werken of studeren in een hoog gebouw. Actieve 'berg-mensen' presteren op hun best als ze letterlijk bovenaan staan. Ze spreken bijvoorbeeld graag op het podium met een publiek onder hun niveau. Ze wonen het liefst in een hoog gebouw, of hebben een huis op de top van een heuvel. Hier speelt het hoog-laag perspectief een grotere rol dan bij passieve 'berg-mensen'.
Mensen die in hun design de passieve bergomgeving gedefinieerd hebben floreren eerder in een echte bergomgeving. Dit is een plek op hoogte. Er is letterlijk minder zuurstof, ze kunnen ontsnappen aan de druk van mensen en ze kunnen hier helemaal in hun eigen aura zijn. Deze bergachtige omgeving hebben ze nodig om rust te vinden.
NB Ook voor deze tips geldt dat je zelf moet experimenteren met deze informatie. Geloof niets, maar probeer het uit en kijk vooral wat voor jou het beste werkt.
Heb jij zelf ervaringen met deze omgeving, of ken je iemand waarbij je dit herkent?
Ik vind het leuk om je verhaal te lezen en te gebruiken om zelf nog weer van te leren.
Dus kom maar op.