Human Design kan helpen om jouw superzintuig te identificeren.
We hebben continu toegang tot onze zintuigelijke ervaringen, maar we zijn van jongs af aan gefocust geraakt op ons denken. We zijn de waarde van onze zintuigelijke waarnemingen vaak kwijtgeraakt en hebben nauwelijks focus op het feit dat er verschillende manieren zijn om de wereld tot ons te nemen en te begrijpen.
We krijgen via onze zintuigen voortdurend berichten van de wereld om ons heen die informatie bevat over wat gunstig en ondersteunend is voor ons welzijn en wat niet. Het enige dat we hoeven te doen is te leren om dat 'interne stemmetje' te herkennen, te versterken en te vertrouwen. Het is één van de deuren naar ons onbewustzijn. Als je die deur durft te nemen, is het potentieel werkelijk eindeloos.
Staat er in jouw design 'Aanraking' (Touch) bij Cognition? Dan pik jij informatie op uit de tactiele ervaring van het leven. Tactiel of tast is het vermogen om dingen te voelen met je huid. Het tastzintuig wordt gebruikt om informatie te verkrijgen over de vorm, textuur, temperatuur en beweging van objecten die we aanraken.
Een voorbeeld van hoe het tastzintuig werkt - en ook zonder deze specifieke cognitie herken je dit wellicht - is wanneer je een appel pakt. Op het moment dat je die appel pakt gaat je hele systeem al aan. In je mond wordt speeksel aangemaakt, je proeft de appel al, als je die alleen nog maar aanraakt.
Alleen met 'aanraking als superzintuig' voel je nog veel meer. Je krijgt allerhande informatie door. Als je de appel aan de buitenkant aanraakt weet je lichaam al of het een sappige appel is, of juist niet, of het een voedzame appel is, of een appel die qua voedingswaarde je weinig zal bieden.
Je kunt enkel door materialen vast te houden, hun kwaliteiten voelen. Als je een steen aanraakt, weet je of het een sterke steen is, of niet. Als je een kledingstuk in handen hebt, weet je al of je lichaam dit kan verdragen. Als je hout ziet liggen weet jouw systeem niet alleen hoe sterk het is, maar ook hoe buigbaar het is. Zonder het zelf ooit te hoeven buigen. Je weet het gewoon.
Uit ervaring weet ik dat een architect met deze specifieke cognitie bij het kiezen van materialen, de onderlinge werking van de materialen al zonder aanraking kan voelen. Of neem een vrouw die ik goed ken. Zij weet bij voorbaat al of een bepaalde plank mijn gewicht gaat dragen. Ik heb geleerd om naar haar wijsheid te luisteren.
Wijsheid heeft dus bijzondere vormen. Vaak weet ons hoofd het niet zo goed als ons lichaam. Het bewust herstellen en gebruiken van ons vermogen om de wereld zintuigelijk in te nemen en te ervaren, er vertrouwen in krijgen dat dit een supertalent is, helpt om meer in overeenstemming met ons design te leven.
Heb jij 'aanraking' als cognitie? Geef jezelf toestemming om dingen te voelen en merk op hoe het materiaal een innerlijke sensatie, of interesse wekt. Dat geldt voor materialen, en ook voor mensen. Het moment dat je ze aanraakt - zelfs al is het heel kort - stroomt er enorm veel informatie bij jou naar binnen.
Het bewust vasthouden en spelen met voorwerpen - met de kennis over jouw cognitie in je achterhoofd - kan je helpen om nog beter af te stemmen op jouw innerlijke stem - je innerlijk weten - om zo nog beter te weten welke materialen, plekken, plaatsen, mensen en kansen geschikt voor je zijn.
Mensen met 'aanraking' (touch) als primaire cognitie, kunnen sterk reageren op fysieke prikkels en kunnen daardoor gevoelig zijn voor pijn en ongemak. Dat ongemak kan al zitten in een knellende rand van een sok, of de stof van een onderbroek die niet lekker zit.
Mensen met deze cognitie hebben doorgaans een sterke behoefte aan fysiek contact. Ze kunnen troost vinden in omhelzingen en andere vormen van fysieke aanraking. Letterlijk ervaart hun lichaam in dat moment veiligheid en ontspanning.
De behoefte om dingen beet te pakken, om zelfs schilderijen in een museum aan te raken, om met één simpele korte aanraking direct contact te kunnen maken met de essentie van iets of iemand, is een sterke drive.
Prikkeling van zintuigen via beelden is één ding, maar aanraking maakt het echt. Mede daardoor zijn de meeste mensen met deze cognitie goed in het werken met hun handen. Ze hebben vaak een talent voor ambachtelijke activiteiten zoals houtbewerking, creatieve vormgeving, tuinieren, textielbewerking, of koken.
Aanraking is een intense cognitie. Mensen met 'aanraking als cognitie' kunnen gemakkelijk overweldigd worden door een te veel aan stimuli. Hierdoor is het moeilijk, vaak onmogelijk, om nog de juiste informatie op te pikken. Dat kan gebeuren in iedere situatie waar er op hetzelfde moment te veel stimuli zijn, zoals bijvoorbeeld in een groep met (nog) vreemde - nieuwe - mensen.
Onze ingang naar wijsheid kent dus vele en bijzondere vormen. Vaak weet ons hoofd het lang niet zo goed als ons lichaam. Of wellicht beter geformuleerd: vaak is ons lichaam wijzer en pikt het signalen op die ons beschermen, met de juiste mensen in contact brengen, iets zeggen over de kwaliteit van een voorwerp of van een ander mens, of pikken we via ons zicht signalen op die ons laten dromen voorbij de grenzen van ons verstand.
Op het moment dat we als mensheid gaan begrijpen dat 'je verstand gebruiken' een enorme beperkende activiteit is en met name een sterk conditionerende activiteit is, komt er wellicht ruimte om de werkelijke talenten van mensen te gaan gebruiken.